6714 Abdullah ibn Hişâm (radıyallahü anh) şöyle demiştir: Biz Peygamber (sallallahü aleyhi ve sellem)’in beraberinde bulunuyorduk. Peygamber Omer ibnu’l-Hattâb’ın elinden tutmuş hâldeydi. Omer ona:
— Yâ Rasûlallah, Sen bana muhakkak ki, nefsimden başka herşeyden daha sevimlisin! dedi.
Peygamber de ona:
— “Hayır (öyle söyleme) Nefsim elinde bulunan (Allah)a yemîn ederim ki, ben sana hayâtından daha sevimli olmadıkça (îmânın kemâle ermez)” buyurdu. Bunun üzerine Omer de ona:
— Şu anda Allah’a yemîn ederim ki, Sen bana muhakkak nefsimden, yânı canımdan da daha sevimlisin, dedi. Peygamber de:
— “İşte şimdi oldu yâ Omer (îmânın kemâle erdi)” buyurdu.
