6686 Ebû Hüreyre (radıyallahü anh) şöyle dedi: Rasûlüllah (sallallahü aleyhi ve sellem)’ın maiyyetinde Hayber’de hazır bulunduk. Rasûlüllah beraberinde bulunanlardan olup İslâm’ı iddia etmekte olan kimselerden (Kuzman adında) bir adam için:
— “Bu, nâr ehlindendir” buyurdu.
Kıtal zamanı gelince, bu adam çok şiddetli bir kıtal yaptı, kendisinde yaralar pekçok oldu ve sonunda yaralar onu harekete gücü yetmez kılıp yerinde mıhladı. Akabinde Peygamber’in sahâbîlerinden bir adam geldi de:
— Yâ Rasûlallah! Senin ateş ehlinden olduğunu söylediğin o adam hakkında düşüncen nedir? O zât Allah yolunda en çetin nev’inden kıtal yaptı ve pekçok yaralar aldı! dedi.
Bunun üzerine Peygamber:
— “Dikkat et! O ateş ehlindendir” buyurdu. Müslümanların bâzısı nerdeyse Peygamber’in bu sözünde şübheye düşeceklerdi. Durum bu hâl üzere iken, o yaralı adam birden yaraların şiddetli acısını hissetti de hemen elini ok kuburuna uzattı ve oradan bir ok çıkardı ve onunla intihar edip kendisini öldürdü. Bunu gören müslümânlardan birtakım adamlar sür’atle Rasülullah’ın yanına gittiler ve:
— Yâ Rasûlallah! Allah Sen’in sözünü doğru çıkarıp tasdîk buyurdu, o fulân adam intihar edip kendini öldürmüştür! dediler.
Bunun üzerine Rasûlüllah:
— “Yâ Bilâl! Kalk (insanlara şu hakîkati) i’lânet: Cennete mü’min olandan başkası girmeyecek ve muhakkak ki Allah bu İslâm Dînî’ni (isterse) fâcir kişi ile de te’yîd edecektir!” buyurdu.
