5772- Ubeydullah dedi ki: Âişe şöyle dedi: Biz hastalığı içinde yarı baygın iken Peygamber’e ağzının bir tarafından içeriye bir ilâç vermiştik. O da bize: “Bana ilâç vermeyiniz!” diye işaret etmeye başlamamıştı. Biz, Peygamber’in bunu istememesi, hastanın ilâçtan hoşlanmamasından ibarettir dedik (ve ilâç vermeğe devam ettik). Fakat Peygamber ayılınca:
— “Ben sizi bana ilâç vermekten men’ etmedim mi?” buyurdu.
Biz:
— Bu nehyi, hastanın ilâcı sevmemesidir diye düşündük, dedik. Bunun üzerine Peygamber:
— “Şimdi Abbâs hâriç, bu evde bulunan herkes gözümün önünde bu ilâçtan muhakkak içecektir, içmeden kalkmıyacaktır. Çünkü Abbâs beni ilaçlamanızda sizinle hazır bulunmadı” buyurdu.
