İbn Abbâs şöyle demiştir: “Duhûl”, “Mesîs”, “Limâs” hepsi de cima’dan ibarettir. “Kadının çocuğunun kızları erkeğe haram kılınmakta, kadının kızları gibidir” diyen kimse, Peygamberin Ümmü Habîbe’ye karşı söylediği şu “Ve bir daha bana kızlarınızı ve kızkardeşlerinizi teklif etmeyiniz” hadîsini hüccet edinmiştir.
Yine böyle oğul çocuklarının zevceleri de haram kılınmakta oğulların halîleleri, yani zevceleri gibidirler.
Kız erkeğin himayesinde olmasa da “Rabîbe = Üvey kız” ismi verilir mi? Peygamber (sallallahü aleyhi ve sellem) kendine âid bir üvey kızı -Zeyneb bintu Ümmi Seleme’yi, onu bakıp besleyecek olan kimseye -Nevfel el-Eşcâî’ye- verdi. Ve Peygamber (sallallahü aleyhi ve sellem) kızının oğlu el-Hasen ibn Alî’yi oğul diye isimledi
5162 Bize Hişâm, babası Urve’den; o da Zeyneb bintu Ebî Seleme’den tahdîs etti ki, Ebû Sufyân’ın kızı Ümmü Habîbe şöyle demiştir: Ben:
— Yâ Rasûlallah! Ebû Sufyân’ın kızı hemşiremle evlenmek hususuna rağbetin var mı? dedim.
Rasûlüllah (sallallahü aleyhi ve sellem):
— “Ne yapayım?” dedi. Ben:
— Onunla nikahlanırsın! dedim.
Rasûlüllah:
— “Sen bunu arzu eder misin?” dedi. Ben de:
— (Evet arzu ederim) Ben Sen’in yanında ortaktan hâlî değilim. Ben Sen’in sevgin hakkında kız kardeşimin bana ortak olmasını arzu ederim, dedim.
Rasûlüllah:
— “İyi bil ki, fözkardeşin bana halâl olmaz” buyurdu. Ben:
— Senin Ebû Seleme’nin kızını istemekte olduğun haberi bana ulaştı, dedim.
— “Ümmü Seleme’nin kızını mı?” dedi. Ben:
— Evet, dedim. Rasûlüllah:
— “Ümmü Seleme’nin kızı (Zeyneb) benim (terbiyem altında) üvey kızım olmasa bile yine o bana halâl olmaz. Beni ve onun babası Ebû Seleme’yi Suveybe kadın emzirmiştir. Bana kızlarınızı ve kızkardeşlerinizi teklif etmeyin” buyurdu.
el-Leys ibn Sa’d şöyle dedi: Bize Hişâm ibnu Urve: O, Durre bintu Ebî Seleme’dir, diye tahdîs etti
