5037 Zeyd ibn Sabit şöyle demiştir: Ebû Bekr Yemâme’de şehîd olanların ölümünü müteâkib haber yollayıp beni çağırdı. Yanında Omer ibn Hattâb da bulunuyordu. Ebû Bekr bana şu sözleri söyledi: Omer bana geldi ve:
— Yemâme gününün şiddetli harbinde Kur’ân hafızlarından birçoğu şehîd oldu. Ben diğer harb sahalarında da harbin şiddetli olup Kur’ân hafızlarının şehîd edilmelerinden, bu sebeble de Kur’ân’dan büyükçe bir kısmın zayi’ olup gitmesinden endîşe ediyorum. Binâenaleyh ben senin, Kur’ân’ın kitâb hâlinde toplanmasını emretmeni düşünüyorum, dedi.
Ben Omer’e:
— Rasûlüllah’ın yapmadığı bir işi nasıl yaparsın? Dedim. Omer:
— Vallahi bu hayırdır, dedi ve bana müracaatta devam etti. Nihayet Allah benim göğsümü bu işi için açtı ve ben de Omer’in düşündüğü bu işte onun gibi düşündüm.
Zeyd dedi ki: Bu sözlerden sonra Ebû Bekr, bana hitaben şunları söyledi:
— Sen genç ve akıllı bir erkeksin, biz seni hiçbir kusurla ittihâm etmiyoruz. Sen Rasûlüllah için vahyi yazıyordun. Binâenaleyh sen Kur’ân’ı tetebbu’ et ve onu bir araya topla!
Zeyd buna karşı: Vallahi eğer bana dağlardan bir dağın nakledilmesini teklîf etmiş olsalardı, o iş benim üzerime, bana emrettiği bu Kur’ân’ı toplama işinden daha ağır olmazdı, dedi.
Zeyd dedi ki: Ben:
— Sizler, Rasûlüllah’ın yapmadığı bir işi nasıl yapıyorsunuz? Dedim.
Ebû Bekr:
— Allah’a yemîn ederim ki, bu hayırlı bir iştir, dedi.
Ve Ebû Bekr bana müracaatta devam etti. Nihayet Allah, Ebû Bekr’le Omer’in akıllarını yatırdığı ve göğüslerini ferahlandırdığı bu işe, benim de aklımı açtı ve gönlümü ferahlandırdı. Bunun üzerine ben de Kur’ân’ın ardına düşüp gereği gibi araştırdım ve onu yazılı bulunduğu hurma dallarından, ince taş levhalardan ve hafızların ezberlerinden topladım. Nihayet et-Tevbe Sûresi’nin sonunu Ebû Huzeyme el-Ensârî’nin yanında buldum. O âyeti ondan başka kimsenin yanında bulmadım. Bu âyet, “Le kad câekum rasûlun min enfusi-kum azîzun aleyhi mâ anutum.,.” sözlerinden Berâe Sûresi’nin sonuna kadar devam eden âyetti
Neticede toplanan bu sahîfeler, tâ Allah kendisini vefat ettirinceye kadar Ebû Bekr’in yanında bulundu. Sonra hayâtı müddetince Omer’in yanında kaldı. Bundan sonra Omer’in kızı Hafsa’nın yanında kaldı
