4971- Bize Yahya ibn Mûsâ el-Belhî tahdîs etti. Bize Vekî’ ibnu’l-Cerrâh, Alî ibnu’l-Mubârek’ten; o da Yahya ibn Ebî Kesîr’den tahdîs etti (o, şöyle demiştir): Ben Ebû Seleme ibn Abdirrahmân ibn Avf’a Kur’ân’dan ilk inen vahyi sordum.
O:
— Yâ eyyuhel-muddessir…” der. Ben:
— “îkra’ bi’smi Rabbike’llezî halaka” olduğunu söylüyorlar, dedim.
Bunun üzerine Ebû Seleme şöyle dedi:
— Ben Câbir ibn Abdillah’a bundan sordum ve ona senin söylediğini söyledim. Câbir şöyle dedi: Ben sana Rasûlüllah’ın bize tahdîs ettiğinden başka birşey tahdîs etmiyorum. Rasûlüllah şöyle buyurdu: “Ben Hıra’da i’tikâf ettim. Oradaki i’tikâfımı yerine getirdiğim zaman, (oradaki mağaradan) aşağıya indim. Bu esnada nida olundum. Ben sağımdan baktım, hiçbirşey göremedim; solumdan baktım hiçbirşey göremedim. Önüme baktım yine birşey göremedim, arkama baktım yine hiçbirşey göremedim. Başımı yukarı kaldırdığımda birşey gördüm… Akabinde Hadîce ‘ye geldim ve: Beni disâr (la) örtün ve üzerime soğuk su dökün! dedim.” Rasûlüllah devamla buyurdu ki: “Beni örttüler ve üzerime soğuksu döktüler.” Rasûlüllah devamla buyurdu ki: “Akabinde Ey bürünüp sarınan (Muddessir), kalk artık inzâr et, Rabb’ini büyükle…” âyetleri indi”
