4235 Nâfi’ şöyle demiştir: İnsanlar “İbn Omer, babası Omer’den önce müslümân oldu” diye konuşuyorlar. Halbuki iş böyle değildir. İş şöyledir: Omer, Hudeybiye günü oğlu Abdullah’ı, Ensâr’dan bir kişinin yanında bulunan atın, üzerine binip harbetmek maksadiyle getirmesi için, atının yanına göndermişti. Bu sırada Rasûlüllah ağacın yanında insanlardan bey’at alıyordu. Halbuki Omer bu bey’at işini bilmiyordu. Abdullah, Rasûlüllah ile bey’at edip, sonra atı almaya gitti ve atı Omer’e getirdi. O sırada Omer, harbetmek için zırhını giymekle meşguldü. Abdullah babasına Rasûlüllah’ın ağaç altında insanlardan bey’at almakta olduğunu haber verdi.
Râvî dedi ki: Hemen Omer bey’at yerine gitti, kendisiyle beraber oğlu da gitti..Nihayet Omer de Rasülullah’a bey’at etti. İşte insanlar’ın “Abdullah ibn Omer, babası Omer’den önce müslümân oldu” diye konuşur oldukları söz, budur.
