3751 Sa’d ibnu Ubeyde şöyle demiştir: İbn Omer’in yanına bir adam (yani Nâfi’ ibnu’l-Ezrak) geldi de, ona Usmân’dan sordu. İbn Omer, Usmân’ın güzel amellerinden zikretti de o kimseye:
— Belki Usmân’ın işlerinden sana zikrettiğim şeyler, sana kötü geliyordur, dedi.
O kimse:
— Evet kötü geliyor, dedi. İbn Omer:
— Allah senin burnunu topraklandırıp horlasın, dedi. Sonra o kimse İbn Omer’e Alî’den sordu. ibn Omer, Alî’nin güzel amellerini zikretti de:
— Alî budur, evi de Peygamber’in evlerinin en güzelidir (yahut ortasındadır), dedi.
Sonra yine:.
— Belki benim Alî’den söylediğim şeyler sana kötü geliyordur, dedi.
O adam:
— Evet (kötü geliyor), dedi. Bunun üzerine İbn Omer ona:
— Allah senin burnunu toprağa sürtüp horlasın. Git de benim hakkımda neye gücün yeterse yap! Dedi.