3656 Enes ibn MâIik (radıyallahü anh)’ten (şöyle demiştir): Peygamber (sallallahü aleyhi ve sellem), bir ara Sabit ibn Kays’ı kaybetmiş (görememiş)ti. Bir sahâbî:
— Yâ Rasûlallah! Ben Sâbit’e âid bilgiyi Sen’in için öğrenirim, dedi.
Ve o zât, Sâbit’e gitti, onu evinde başını eğerek oturur bir hâlde bulmuş ve:
— Ne hâldesin? diye sormuş. O da:
— Hâlim şerrlidir! Sabit sesini Peygamber’in sesinden ziyâde yükseltir bir kimsedir. Onun şimdiye kadar işlediği hayır ve ibâdet hiç olmuştur. Artık Sabit cehennemliktir! diye cevâb vermiş.
Bu adam da Rasûlüllah’a geldi ve Sabit şöyle şöyle söyledi diye haber verdi.
Râvî Mûsâ ibn Enes dedi ki: O zât, son bir kerre daha Sâbit’in yanına büyük bir müjde ile dönüp gitmiştir; şöyle ki: Rasûlüllah, o sahâbîye:
— “Sâbit’e git, ona: Sen cehennemlik kişilerden değilsin, fakat sen cennet ehlindensin, de!” buyurmuştur .
