3509- Bize Alî ibn Abdillah tahdîs etti: Bize Suyân tahdîs etti: Bize Ebu’z-Zinâd, el-A’rac’dan; o da Ebû Seleme’den tahdîs etti ki, Ebû Hureyre (radıyallahü anh) şöyle demiştir: Rasûlüllah (sallallahü aleyhi ve sellem) sabah namazım kıldırdı, sonra yüzünü insanlara karşı yöneltti de şöyle buyurdu:
” (İsrâîl oğullarından) bir kimse bir öküzünü önüne katıp sürer giderken, birden öküze bindi ve ona deynekle vurdu. Bunun üzerine o hayvan:
— Şübhesiz biz bunun için yaratılmadık, bizler ancak tarla sürmek için yaratıldık, dedi”.
İnsanlar bu haberden taaccüb ederek:
— Subhânallah! Söz söyleyen bir öküz! dediler. Bunun üzerine Rasûlüllah:
— “Ben hayvanın böyle söylediğine inanıyorum, Ebû Bekr ile Omer de inanıyorlar” buyurdu.
(Ebû Hureyre dedi ki:) Rasûlüllah bu kıssayı naklettiği sırada Ebû Bekr ile Omer orada cemâat içinde değillerdi.
(Yine yukarıki senedle) Peygamber (sallallahü aleyhi ve sellem) şöyle buyurdu: “Bir adam koyun sürüsü içinde bulunduğu sırada birden kurt hücâm etti de, o sürüden bir koyunu alıp götürdü. Çoban koyunu aradı, nihayet onu kurttan kurtardı. Bunun üzerine kurt, o adama:
— Sen bu koyunu (şimdi) benden kurtardın! Fakat yırtıcı hayvanlar gününde, koyunun benden başka çobanı bulunmadığı o günde koyunu benden kim kurtaracak? dedi”
Bu kıssa üzerine insanlar yine:
— Subhânallah! Kelâm edip söz söyleyen bir kurt! dediler. Rasûlüllah:
— “Ben kurdun böyle söylediğine inanıyorum, Ebû Bekr ile Omer de inanıyorlar” buyurdu.
Halbuki Ebû Bekr’le Omer orada değillerdi.
