‘O en şerrliler, içlerinden kendileriyle muahede ettiğin kimselerdir ki, muahededen sonra her defasında ahidlerini bozarlar ve onlar sakınmazlar” (el-Enfâi: 56)
3214 Abdullah ibn Amr (radıyallahü anh) şöyle demiştir: Rasûlüllah (sallallahü aleyhi ve sellem) şöyle buyurdu: “Dört huy vardır ki, bunlar her kimde topluca bulunursa o kişi hâlis münafık olur:
Söz söylediğinde yalan söyleyen;
Va’d ettiği zaman va’dinden dönen;
Ahd ettiğinde ahdini bozan;
Da’vâ ve muhakeme zamanında haktan ayrılan kişi.
Herhangi bir kişide bu huylardan birisi bulunursa o (kötü) huyu bırakıncaya kadar kendisinde münafıklıktan bir huy bulunur”.
