3152 Câbir ibn Abdillah (radıyallahü anh) şöyle demiştir: Bizim Ensâr taifesinden bir adamın bir oğlu doğdu. Kendisi çocuğa el-Kaasım adını verdi. Ensâr ona:
— Biz seni Ebû’l-Kaasım künyesiyle anmayız ve sana bu doğum sebebiyle “gözaydın” diye ikram da etmeyiz, dediler.
Bunun üzerine o Ensârî zât Peygamber’e geldi ve:
— Yâ Rasûlallah, bir oğlum doğdu, ona el-Kaasım adını verdim. Ensâr bana: Biz seni Ebû’l-Kaasım künyesiyle lâkablamayız ve sana “gözaydın” tebrikinde de bulunmayız, dediler (ne buyurursunuz diye sordu)?
Peygamber (sallallahü aleyhi ve sellem):
— “el-Ensâr güzel söylemiştir. Benim ismimle ad verebilirsiniz, fakat benim künyem ile künyelenmeyin. Çünkü Kaasım, yalnız benimdir” buyurdu.
