2625 Âmir eş-Şa’bî şöyle demiştir: Ben en-Nu’mân ibn Beşîr’den kendisi (Kûfe’de) minber üzerinde hutbe yaparken işittim; o şöyle diyordu: Bâbam Beşîr, (anamın zorlamasıyle) bana bir köle hibe etmişti. Anam Ravâha kızı Amre (Bâbama):
— Sen bu hibeye Rasûlüllah’ı şâhid yapmadıkça inanmam, razı olmam, dedi.
Bunun üzerine Beşîr, Rasûlüllah’a geldi de:
— Yâ Rasûlallah! Ben Amre bintu Ravâha’dan doğan oğluma bir köle hediye verdim. Fakat yâ Rasûlallah, Amre bana bu hibeye Seni şâhid tutmamı emretti, dedi. Rasûlüllah:
— “Sen Nu’mân’a verdiğin hediyen gibi öbür çocuklarına da hibe verdin mi?” diye sordu. Beşîr:
— Hayır (vermedim), dedi. Bunun üzerine Peygamber (sallallahü aleyhi ve sellem) Beşîr’e:
— “Allah’tan korkunuz da çocuklarınız arasında adalet ediniz” buyurdu.
Nu’mân şöyle dedi: Artık Bâbam, Peygamber’in yanından dönüp geldi de Nu’mân’a verdiği hediyesini geri aldı.
