(Hakkın ma’lûm olması yahut cevaz veren indinde meçhûl olması müsavidir.)
2490 Âişe (r.anha)’den: “Eğer bir kadın kocasının uzaklaşmasından (yatağını terk etmesinden, nafakasında ihmal göstermesinden) yahut (herhangi bir suretle kendisinden) yüz çevirmesinden endîşe ederse, sulh ile aralarını düzeltmekte ikisine de vebal yoktur. Sulh daha hayırlıdır… ” (en-Nisâ: 128). Âişe dedi ki: Bir adamın nikâhında bir kadın olur, adam o kadınla (kadının yaşlılığından veya ahlâkının kötülüğünden dolayı) sohbeti çoğaltmak istemez, ondan ayrılmayı ister hâldedir. Kadın adama: Ben sana zevcelik hakları hususundaki hakkımı helâl ediyorum, beni boşamadan yatağımda beni terk edebilirsin, der. İşte bu âyet bunun hakkında inmiştir.
