2478 Zeyd ibn Hâlid (radıyallahü anh)’den (o, şöyle demiştir): Bir çöl bedevisi Peygamber’e gelip, bulunmuş yitik eşyanın hükmünü sordu. Peygamber (sallallahü aleyhi ve sellem):
— “Bunu bir sene i’lân et. Eğer bunun çıkınını ve ağız bağını sana haber veren bir kimse gelirse (bunu ona ver). Kimse gelmezse bununla sen nafakalan” buyurdu. Bedevi, Peygamber’e deve yitiğinin hükmünü sordu. Bunun üzerine Peygamber’in yüzü değişti ve:
— “Ondan sana ne? Su tulumu ve ayakkabıları berâberindedir. Kendisi suya gelir ve ağaçları yer. Sahibi onu buluncaya kadar, onu kendi başına bırak!” buyurdu.
Bedevi bu sefer Peygamber’e koyun yitiğini sordu. Peygamber:
— “O senin yahut mü’min kardeşinin yahut da kurdundur (yani bu yitik koyunu sen alır, i’lân eder de sahibini bulamazsan, sana âiddir. Sen almaz da mü’min kardeşin alırsa, o bulup alanındır; o da almazsa artık koyun kurdundur)” buyurdu.
