2230- Bize Alî ibnu Abdillah tahdîs edip şöyle dedi: Bize Sufyân ibn Uyeyne tahdîs edip şöyle dedi: Yahya ibnu Saîd şöyle dedi: Ben Buşeyr’den işittim; şöyle dedi: Ben Sehl ibn Ebî Hasmete’den işittim: Rasûlüllah (sallallahü aleyhi ve sellem.a.v.) yaş meyveyi kuru hurma ile satmayı nehyetmiş ve ariyyede (yânı satılmak üzere ayrılan ağaçlarda) satın alanların onu yaş meyve olarak yemeleri için ne kadar kuru hurma tutacağını tahmîn etmek suretiyle, o kadar hurmaya satılmasına müsâade eylemiştir. Sufyân ibn Uyeyne diğer bir defasında: Ancak Peygamber ariyyede, sâhiblerinin onun getireceği kuru hurma mikdârmı tahmîn etmek suretiyle, alıcıların onu yaş hurma olarak yemeleri için o kadar kuru hurmaya satmalarına ruhsat verdi, demiştir. Buhârî: Sufyân’ın bu iki sözü lâfzan biraz farklı iseler de, ma’nâca bir ve müsavidirler, dedi.
Sufyân dedi ki: Ben gencecik bir oğlan çocuğu iken Yahya ibn Saîd el-Ensârî’ye:
— Mekke ahâlîsi, Peygamber (sallallahü aleyhi ve sellem.a.v.)’in kendileri için ariyyelerin (yani meyveleri yaş olarak satılmak üzere ayrılmış olan ağaçların) satışına (kayıdsız olarak) ruhsat verdi diyorlar, dedim.
Yahya:
— Bunu Mekke ehline bildiren nedir? Dedi.
Ben:
— Çünkü onlar bu hadîsi Câbir’den rivayet ediyorlar, dedim. Bunun üzerine Yahya sükût etti.
Yine bu isnadla Sufyân: Ben Yahya’ya söylediğim bu sözümle ancak Câbir’in Medîneli olduğunu (ve Mekkeliler’in bu hadîsi Câbir’den rivayet etmekte olduklarını) ifâde etmek istedim, dedi.
İbnu’l-Medînî dedi ki: Sufyân’a:
— Bu hadîste salâhı meydana çıkıncaya kadar yaş meyveyi satmaktan nehy yoktur, denildi.
Sufyân:
— Hayır, yoktur, dedi.
