Bu ehlin haklarını tesbît eden hadîsi Ebû Cuheyfe, Peygamber (sallallahü aleyhi ve sellem)’den rivayet etmiştir.
2014 İbn Cureyc şöyle demiştir: Ben Atâ’dan işittim; ona da Mekkeli meşhur şâir Ebu’l-Abbâs es-Sâib haber vermiştir ki, kendisi Abdullah ibn Amr (radıyallahü anh)’dan işitmiştir. Abdullah şöyle diyordu: Peygamber’e benim arka arkaya oruç tutar ve geceleyin namaz kılar olduğum haberi ulaşmış. Bundan ötürü ya bana haberci yolladı, yahut da ben kendisine kavuşunca bana:
— “Senin ara vermeden oruç tutar olduğun ve uyumayarak namaz kılar olduğun bana haber verilmedi mi? Oruç tut, iftar et, namaz kıl ve uyu! Çünkü senin üzerinde iki gözün için bir pay vardır. Ve çünkü senin üzerinde nefsin ve ehlin için de birer pay vardır” buyurdu.
Abdullah:
— Ben bu ibâdet için elbette kuvvetliyimdir, dedi.
Rasûlüllah:
— “Öyleyse sen Dâvûd aleyhi’s-selâm orucu tut” buyurdu.
— Dâvûd Peygamber’in orucu nasıldır? dedi.
Rasûlüllah:
— “Dâvûd bir gün oruç tutar, bir gün tutmaz idi. Ve o düşmanla karşılaştığı zaman kaçmazdı” buyurdu.
Abdullah:
— Ey Allah’ın Peygamberi! Bu düşmandan kaçmamak hasletini bana kim te’mîn eder? dedi.
(Peygamber: “O bir ilâhî ihsandır” buyurdu.) Râvî Atâ ibn Ebî Rebâh şöyle dedi: Ben bu kıssada ebed orucunu nasıl zikrettiğini bilmiyorum, ancak ben râvînin şöyle dediğini ezberimde tutuyorum: Peygamber (sallallahü aleyhi ve sellem) iki kerre:
— “Dâima oruç tutan kimse, oruç tutmamıştır” buyurdu.
