Ve İbn Omer oruçlu iken bir bezi ıslatıp kendi üzerine atmıştır. eş-Şa’bî de oruçlu iken hamâma girmiştir. İbn Abbâs tencerede pişmekte olan yemeği yahut herhangi yiyecek şeyi tadmakta be’s yoktur, dedi.
Hasen Basrî: Oruçlu için suyu ağıza alıp çalkalamakta ve soğuk suya girip durmakla serinlemekte be’s yoktur, demiştir. İbn Mes’ûd: Herhangi birinizin oruç günü olduğu zaman yağlanmış ve saçları taranmış olarak sabaha girsin, demiştir.
Enes ibn Mâlik de: Benim içinde yıkanılacak bazam (= Bakırdan edinilen bir havuzum, küvetim) vardı. Ben oruçlu iken (sıcak hissettiğimde serinlemek için) kendimi onun içine atar dururdum, demiştir.
Ve Peygamber’in oruçlu iken dişlerini misvakladığı zikrolunur. İbn Ömer de: Oruçlu, gündüzün evvelinde ve sonunda dişlerini misvakla ovar, demiştir. Atâ ibn Ebî Rebâh: Eğer oruçlu kimse tükürüğünü yutarsa, orucunu bozar demem, demiştir. İbn Sîrîn de: Yaş misvakla misvaklamasında be’s yoktur, dedi. Kendisine: Yaş misvakın bir tadı vardır, denildi de o: Suyun da bir tadı vardır. Halbuki sen abdest alırken ağzına su alıp çalkalıyorsun, dedi. Enes ibn Mâlik, Hasen Basrî, İbrahim Nahaî: Göze sürme ve herhangi bir ilâç sürmekte oruçlu için hiçbir be’s görmemişlerdir.
1964 Âişe (r. anha): Peygamber (sallallahü aleyhi ve sellem) ramazânda ihtilâm olmaktan başka sebeble cünüb olduğu hâlde kendisine fecr erişirdi, akabinde yıkanır ve orucunu tutardı, demiştir.
