1965- Bize İsmâîl tahdîs edip şöyle dedi: Bana Mâlik, Ebû Bekr ibnu Abdirrahmân ibni’l-Hâris ibn Hişâm ibni’l-Mugîre’nin himayesinde bulunan Sumeyy’den tahdîs etti ki, bu Sumeyy, efendisi olan Ebû Bekr ibn Abdirrahmân’dan şöyle dediğini işitmiştir: Ben Bâbamla beraber gitmiş ve nihayet onun beraberinde olarak Âişe’nin yanına girmiştik. Âişe (r. anha): Rasûlüllah (sallallahü aleyhi ve sellem) üzerine şehâdet ediyorum ki, O, ihtilâmdan dolayı değil, cinsî münâsebetten ötürü cünüb bulunduğu hâlde muhakkak sabaha girer, sonra da cünüb olarak girdiği o gününde oruç tutardı, dedi. Bundan sonra biz Ümmü Seleme’nin yanına girdik. O da Âişe’nin söylediği gibi söyledi.
