1253-Râvî Ebû Seleme şöyle dedi: İbn Abbâs da bana şunu haber verdi. Ebû Bekr, Âişe’nin odasından çıktı. O sırada Omer insanlara birşeyler söylüyordu. Ebû Bekr ona:
— Otur, dedi.
Fakat Omer (dehşetinden) oturmadı. Ebû Bekr tekrar:
— Otur, dedi.
Omer yine oturmadı. Bunun üzerine Ebû Bekr yüksek sesle şehâdet getirdi. Bu sırada halk Omer’i bırakıp, Ebû Bekr’in yanına geldiler. Ebû Bekr Allah’a hamd ve sena ettikten sonra, şunları söyledi:
— Amma ba’du: Sizden her kim Muhammed’e ibâdet ediyor idiyse, bilsin ki, Muhammed ölmüştür. Her kim de Allah’a ibâdet ediyorsa, bilsin ki, Allah diridir, ölümsüzdür. Yüce Allah şöyle buyurdu: “Muhammed ancak bir rasûldür. O ‘ndan evvel daha nice rasûller gelip geçmiştir. Şimdi O, ölür yahut öldürülürse ökçelerinizin üstünde (gerisin geri) mi döneceksiniz? Kim böyle iki ökçesi üzerinde (ardına) dönerse elbette Allah ‘a hiçbir şeyle zarar yapmış olmaz. Allah şükr (ve sebat) edenlere mükâfat verecektir” (Âl-i İmrân: 144).
İbn Abbâs rivayetine devamla: Allah’a yemin ederim ki, Ebû Bekr bu âyeti okuyuncaya kadar sahâbîler hayretlerinden bu âyeti hiç bilmiyorlarmış gibi idiler. Sanki Allah bu âyeti yeni indirmişti de, onlar Ebû Bekr’den yeni duyup öğreniyorlardı. Her işiten sahâbî muhakkak âyeti (hayret içinde) kendi diliyle okuyordu.