1014 Bize Mugîre ibnu Abdirrahmân, Ebu’z-Zinâd’dan; o da el-A’rac’dan; o da Ebû Hureyre’den tahdîs etti ki (o, şöyle demiştir): Peygamber (sallallahü aleyhi ve sellem) son rukû’dan başını kaldırdığı zaman şöyle der idi:
“Yâ Allah! Ayyaş ibn Rabia’yı kurtar. Yâ Allah! Selemete’bne Hişâm’ı kurtar. Yâ Allah! el-Velîd ibnu Velîd’i kurtar. Yâ Allah! (Kâfirler elinde bunalıp) zaîf ve âciz görülen diğer mü’minleri kurtar! Yâ Allah! Mudâr (kâfirleri) üstüne baskını daha da şiddetlendir. Yâ Allah! (İçinde bulundukları) bu yılları onlara Yûsuf Peygamberin yılları gibi kıtllk yılları yap!”.
Ve yine Peygamber şöyle dedi:
“Ğıfâr kabilesine gelince Allah onlara mağfiret etsin. Eslem kabilesi ile de Allah musâlim olsun, yâni barışık gitsin”.
İbnu Ebî’z-Zinâd, Bâbası Ebu’z-Zinâd’dan olmak üzere: Bu duanın hepsi sabah namazı içinde idi, demiştir.
