İbn Abbâs: “Vez-kurûllâhe fî eyyâmin malûmâtin” zul-hicce’nin ilk on günüdür; “Ve’l-eyyâmu’l-ma’dûdâtu” ise teşrik günleridir, demiştir
İbn Omer ile Ebû Hureyre, on günler içinde çarşıya çıkarlar, yüksek sesle tekbîr alırlardı; işiten insanlar da onların tekbîrlerine uyup yine yüksek sesle tekbîr alırlardı
Muhammed ibn Alî el-Bâkır da (bu günlerde yalnız farzlardan sonra değil) nafile namazdan sonra da tekbîr alırdı.
977……. Bize Şu’be, Süleyman ibn Mihrân’dan; o da Müslim el-Batîn’den; o da Saîd ibn Cübeyr’den; o da ibn Abbâs’tan; o da Peygamber (sallallahü aleyhi ve sellem)’den tahdîs etti. Peygamber (sallallahü aleyhi ve sellem): “On günlerdeki iyi ameller, bu günlerdekinden, yânı teşrik günlerindekilerden daha faziletli değildir” buyurdu. Sahâbîler: Cihâd da mı (daha faziletli değil)? dediler. Peygamber: “Cihâd da; meğerki Bir kimse (Allah yolunda cihâda) çıkıp canını ve malını tehlikeye atar da hiçbir şeyi geri getiremez olursa” buyurdu.