Hasen Basrî: Bir kimseyi anası, ona olan şefekatından dolayı yatsı namazı cemâatine gitmesinden men ederse, o kimse anasının bu menine itaat etmez, demiştir
650 Ebû Hureyre’den: Rasûlüllah (sallallahü aleyhi ve sellem) şöyle buyurmuştur:
“Nefsim elinde olan Allah’a yemin olsun, içimden öyle geçti ki, birçok odun toplanmasını emredeyim. Odunlar yığılsın. Sonra namaz için ezan okunmasını emredeyim; okunsun. Sonra birine emredeyim de o insanlara imâm olsun. Sonra o cemâati bırakayım da namaza gelmeyen erkeklerin üzerine gidip evlerini üstlerine yakıvereyim. Ve yine nefsim elinde olan Allah’a yemîn ederim ki, onların herhangisi (burada) semiz etli bir kemik parçası yahut iki tane güzel paça bulacağını bilir olsaydı, muhakkak yatsı namazına gelip hâzır bulunurdu”.
