Parth kralı I. Vologases” (MÖ yaklaşık 80-51) Avestanm muhafaza edilmekte olan dağınık haldeki yazılı ve şifahi bölümlerinin bir araya getirilmesini emretti. Bilgi yetersizliğinden dolayı, bu derleme toplama farazi bir niteliğe sahiptir. I. Ardeşir döneminde (MS 226-240/1) metinler rahip Tansaranm gözetimi altında toplandı ve II. Şapur13 (MS 309-379) döneminde de Yüksek rahip Adarbad Mahraspandan tarafından tekrarlandı. Yeni nüsha Hüsrev I. Anuşirvan (MS 531-579) döneminde ortaya çıktı.
Sonuç olarak, 21 nask (kitap, cilt) oluşturan 348 bölüm bir araya getirildi. Pehlevi geleneğine göre, bu sayı Zerdüştün kral Viştaspaya sunduğu naskların sayısıydı. İranın Arap fethinden sonra Avestamn sadece “Vendidad” adındaki tek bir kitabı ve diğer kısımların bölümleri tamamen korundu. Avestanm bize ulaşan en eski eski el yazısı nüshası 1278 tarihlidir.
Bölümlerinin düzeni birbirlerinden farklı olan iki Avesta nüshası bulunmaktadır. “Vendidad-sade” (“sade Vendidat”, diğer deyişle, yorumsuz) temel metinden ismini alan birinci varyant, dini törenlerin gerçekleştirilmesi sırasında okunmak içindi. Aynı zamanda “Visperad” ve “Yasna”yı da kapsamakta. İkinci varyant, düzenli çalışma için hazırlanmış olup iki kitaba, bölümlere ve kıtalara ayrılıyor ve genel bir derleme isme Zend-Avesta” kaynaklık eden Orta Farsça yorumlar da buna eşlik ediyorlardı.
