Evladım! Evladım, diye ağlayıp haykırdı Sarpanit; acısı ve matemi çok büyüktü. Enki çok üzgündü, ağladı: Ka-in’in laneti tekrarlandı, dedi oğluna üzüntüyle. Asta öyle bir çığlık attı ki göğün yükseklerine erişti; Marduk’tan öç almasını ve kendisine bir varis vermesini niyaz etti: Satu ölmeli. İzin ver de senin tohumunla bir ardıl edineyim. Onun adıyla hatırlansın adın, soyun yaşayakalsın!