On sekiz lig ötede, Şurubak’ta parlak patlamaları gördü Ninagal: Kapat! Derhal kapağı kapat, diye bağırdı Ninagal, Ziusudra’ya. Birlikte çekip kapattılar ambar kapağının örttüğü menteşeli kapağı; su geçirmez, tamamen kapatılmıştı tekne; içine bir ışık huzmesi bile sızmadı. O gün, o unutulmaz gün başladı Tufan bir kükremeyle. Ak Diyar’da, Dünya’nın dibinde sallanmaktaydı Dünya’nın temelleri.
(Yaratılış 7;
11- Nuh altı yüz yaşındayken, o yılın ikinci ayının on yedinci günü enginlerin bütün kaynakları fışkırdı, göklerin kapakları
açıldı.
12- Yeryüzüne kırk gün kırk gece yağmur yağdı.
13- Nuh oğulları Sam, Ham, Yafet, Nuh’un karısıyla üç gelini tam o gün gemiye bindiler.
14- Onlarla birlikte her tür hayvan gemiye bindi.
15- Soluk alan her tür canlı çifter çifter Nuh’un yanına gelip gemiye bindi.
16- Gemiye giren hayvanlar Tanrı’nın Nuh’a buyurduğu gibi erkek ve dişiydi. Rab Nuh’un ardından kapıyı kapadı)
(Burada Tanrı’nın Nuh’un ardından kapıyı kapama sözü ilginç. Gerçeği olan Sümer tabletlerinde Ninagal ve Ziusudra birlikte kapağı kapatıyorlar. Sadece bu söz bile Tevrat’ın Sümer hikayelerinden alıntı olduğunun kanıtıdır. Çünü soru açıktır. Tanrı nasıl olurda bir insanın ardından kapı kapatır? Bu bir insan davranışıdır. O insan da Ninagal’dir.)
Binlerce gök gürültüsüne denk bir kükreme ile temelinden kurtulup kaydı buz örtüsü. Nibiru’nun görünmeyen ağ gücü çekip aldı onu ve güney denizine kayıp çarptı. Bir buz örtüsüne çarpıyordu diğeri. Ak Diyar’ın yüzeyi kırılmış yumurta kabuğu gibi ufalandı. Bir defada kabardı ge lgit dalgası; suların duvarı göğe tırmandı. Daha önce görülmemiş şiddette bir fırtına Dünya’nın dibinde kükremeye başladı.
Rüzgarını iteledi suların duvarı; gelgit dalgası kuzeye doğru yayıldı. Kuzeye doğru ilerledi suların duvarı;Abzu topraklarına varmak üzereydi. Oradanda yerleşilen topraklara dek ilerledi; Edin’i boğup geçti. Gelgit dalgası, sular duvarı Şurubak’a eriştiğinde Ziusudra’nın gemisini palamarlarından kurtardı büyük dalga. Sağa sola çalkaladı, bir su uçurumu gibi yuttu onu.
