And olsun ki, Sen kendilerine kitâb verilenlere her âyeti getirmiş olsan, onlar yine senin kıblene uymazlar. Sen de onların kıblesine tâbi’ olucu değilsin. Onların kimi kiminin kıblesine uyucu değildir. And olsun sana gelen bunca ilimden sonra, onların hevâlarına uyacak olursan, o takdirde şübhesiz ve muhakkak yazık etmişlerden (sayılır)sın” (Âyet: 145) Bâbı
4531 ibn Omer (radıyallahü anh) ‘den (şöyle demiştir): İnsanlar Küba’da sabah namazı içinde bulundukları sırada bir adam geldi de:
— Bu gece Peygamber’e Kur’ân indirilmiş ve Ka’be’ye dönmesi emredilmiştir. Dikkat edin! Siz de Ka’be’ye yönelin! Dedi.
İnsanların yüzü Şâm tarafına yönelik bulunuyordu. Bu haber üzerine yüzlerini Ka’be tarafına döndürdüler.
