"Enter"a basıp içeriğe geçin

Etiket: 17- Benû İsrâîl Sûresi

Buhari 4766

4766 Şuayb ibnu Ebî Hamza, Muhammed ibnu’l-Munkedir’den; o da Câbir ibn Abdillah (radıyallahü anh)’tan tahdîs etti ki, Rasûlüllah (sallallahü aleyhi ve sellem) şöyle buyurmuştur: “Her kim ezan okunurken tamâmını işitip dinlediği (ve müezzinin söylediği kelimeleri söyleyip bitirdiği) zaman Allâhumme Rabbe hâzihi’d-da’veti’t-tâmme ve’s-salâti’l-kaaime âti Muhammeden el vesîlete ve’l-fadîlete ve’b’ashu makaamen Mahmûdenellezî vaadtehu (= Yâ Allah! Ey bu tam da’vetin ve kılınmak üzere olan bu namazın Rabb’i! Muhammed’e vesîleyi, fadîleti ihsan et, bir de kendisine va’d ettiğin Makaamu Mahmûd’u verip oraya vardır -da şefaatçi kıl-) diye duâ ederse, o kişiye kıyâmet gününde şefaatim ulaşır.”

Bu hadîsi Hamza ibnu Abdillah, babası Abdullah ibn Omer’den; o da Peygamber (sallallahü aleyhi ve sellem)’den olmak üzere rivayet etti