Ibn Abbâs da: ez-Zubeyr, Peygamberin havârîsidir (yani en hâlis yardımcısı ve en samimî dostudur), dedi.
el-Buhârî de: Isâ Peygamberin havarileri, elbiselerinin beyazlığından dolayı böyle isimlendirildiler, demiştir.
3764 Urve ibnu’z-Zubeyr şöyle demiştir: Bana Mervân ibnu’l-Hakem haber verip şöyle dedi: Usmân ibn Affân’a ruâf hastalığı senesinde (otuzbirinci hicret yılında) salgın hâlinde hüküm süren bir ruâf hastalığı isabet etti ve hattâ bu hastalık, Usmân’ı hacc etmekten men’ etmişti. Usmân da ölüm endişesiyle vasiyet etmeye başlamıştı. Usmân’ın yanına Kureyş’ten bir adam girdi de:
— Yerine bir halîfe ta’yin et, dedi.
Usmân:
— Herkes bunu söyledi, dedi. O kimse de:
— Evet, öyle söylüyorlar, diye te’yîd etti.
Usmân:
— Kimin halef yapılmasını söylüyorlar? diye sorunca, o kimse sükût etti.
Râvî Mervân dedi ki: Usmân’ın yanına başka bir adam daha girmisti. O kimsenin (kardeşim) el-Hâris olduğunu zannediyorum. O da Usmân’a:
— Yerine bir halef göster, dedi. Usmân yine:
— Herkes bunu söyledi, dedi. O zât da:
— Evet öyle söylüyorlar, diye Usmân’ı te’yîd etti. Usmân yine:
— Kimin halef yapılmasını söylüyorlar? diye sorunca, o da sükût etti.
Bu defa Üsmân kendisi:
— Belki insanlar ez-Zubeyr’i söylemişlerdir, dedi. Haris
— Evet, diye tasdîk etti.Usmân:
— Dikkat edin! Nefsim elinde bulunan Allah’a yemîn ederim ki, şübhesiz ez-Zubeyr, benim faziletli olduklarını bildiğim kimselerin en hayırlısıdır. Ve yine şübhesiz o, Rasûlüllah’a, onların en sevimli olanıdır, dedi.
