İbn Umer (radıyallahü anh) güneş doğmadığı müddetçe iki rek’at tavaf namazını kılar idi. Umer ibn Hattâb (radıyallahü anh) ise sabah namazından sonra bineğine binmiş, nihayet bu iki rek’atı Zü Tûvâ mevkiinde kılmıştır .
1653 Âişe (radıyallahü anha) şöyle demiştir: Bir takım insanlar sabah namazından sonra Beyt’i tavaf ettiler, sonra da bir vaizin huzurunda oturdular. Nihayet güneş doğduğu zaman kalkıp namaza koyuldular. Bunun üzerine Âişe (radıyallahü anha): Bunlar oturdular; nihayet içinde namaz kılmak mekruh kılınan şu saatte kalkmış, namaz kılıyorlar, demiştir
