6399 Bize İmâm el-Leys ibn Sa’d haber verip şöyle dedi: Bana Yezîd ibn Ebî Habîb, Ebû’l-Hayr’dan; o da Abdullah ibn Amr (radıyallahü anh)’dan tahdîs etti ki, Ebû Bekr es-Sıddîk (radıyallahü anh), Peygamber (sallallahü aleyhi ve sellem)’e:
— (Yâ Rasûlallah!) Bana bir duâ öğret de ben onu namazımda okuyayım! dedi.
Rasûlüllah da ona:
— ”Kul: Allâhumme, innî zalemtu nefsi zulmen kesîran ve lâ yağfiruz-zunûbe illâ ente. Fağfir lî mağfiraten min indike ve’rhamnî. İnneke ente’l-ğafûru’r-rahîmu (= Yâ Allah! Şübhesiz ben kendime çok zulmettim. Günâhları mağfiret edecek de ancak Sen’sin. Öyle ise kendi Rahîmiyyet makaamından gelen bir mağfiret ile bana mağfiret ve bana merhamet eyle! Şübhesiz çok mağfiret edici, çok merhamet eyleyici Sen’sin! de).” buyurdu.
