4259 Ebû Hazım şöyle demiştir: Bana Sehl ibn Sa’d (radıyallahü anh) şöyle haber verdi: Rasûlüllah (sallallahü aleyhi ve sellem) Hayber gününde:
— “Müslümanların şu bayrağını yarın bir kişiye vereceğim ki, Allah Hayber’in fethini onun iki elinde müyesser kılacaktır. O Allah’ı ve Allah’ın Rasûlü’nü sever, Allah ve Rasûlü de onu sever!” buyurdu.
Râvî devamla dedi ki: Bunun üzerine orada bulunan sahâbîler gecelerini bayrak onlardan hangisine verilecek diye bir karışıklık ve ihtilâf içinde geçirdiler. Sabaha girdiklerinde insanların hepsi bayrağın kendilerine verilmesini umarak Rasûlüllah’ın huzuruna gittiler. Fakat Rasûlüllah:
— “Alî ibn Ebî Tâlib nerededir?” diye sordu.
— Yâ Rasûlallah, o, iki gözünden şikâyet ediyor, denildi. Rasûlüllah:
— “Ona haber gönderin (gelsin)” buyurdu.
Akabinde Alî huzura getirildi. Rasûlüllah Alî’nin gözlerine püskürdü ve duâ etti. Alî hemen iyileşti, hattâ kendisinde hiç ağrı yokmuş gibi oldu. Rasûlüllah sancağı Alî’ye verdi. Alî:
— Yâ Rasûlallah! Hayber Yahûdîleri’yle onlar da bizim gibi (müslümân) oluncaya kadar cenkleşecek miyim? Diye sordu.
Rasûluîlah:
— “Yâ Alî, yavaş yavaş ilerleyip onların açık ve geniş meydanlarına ininceye kadar içlerine girip sokul. Sonra onları İslâm’a davet et. Ve İslâm içinde üzerlerine vâcib olan Allah haklarını onlara haber ver. Allah’a yemin ederim ki, Allah’ın şenin irşadınla bir tek kişiyi hidâyete erdirmesi, senin için kırmızı develere sâhib olmandan daha hayırlıdır” buyurdu.
