3199 Ben Enes (radıyallahü anh)’ten işittim, şöyle dedi: Peygamber (sallallahü aleyhi ve sellem) Bahreyn toprağından (yânı oranın cizye ve haracından kesip ayırmak yoluyla her birinin hissesini tayîn edip) kendi isimlerine yazmak için Ensâr’ı çağırdı. Ensâr:
— Bize ayırıp verdiğin şeyin benzerini Kureyş’ten olan Muhacir kardeşlerimize de ayırıp verinceye kadar vallahi olmaz (yânı kabul etmeyiz), dediler.
Bunun üzerine Peygamber:
— “Bu mal Allah’ın dilediği bu usûl üzere Kureyş Muhacirleri’ne de âiddir” buyurdu.
Ensâr, Muhâcirler’in durumu hakkında ısrar ederek bunu Peygamber’e söylüyorlardı. Sonunda Peygamber, Ensâr’a hitaben:
— “Benden sonra siz Ensâr topluluğu yakın bir gelecekte başkalarının size tercih edilmesini göreceksiniz. O takdirde sizler (havz başında) bana kavuşuncaya kadar sabrediniz!” buyurdu.
Bu hadîsin bir rivayeti Şirb Kitâbı’nda da geçmişti.
