3504 Bize Ebu’z-Zinâd, Abdurrahmân’dan tahdîs etti: o da Ebû Hureyre’den işittiğini tahdîs etmiştir.Ebû Hureyre (radıyallahü anh) de Rasûlüllah’tan şöyle buyururken işitmiştir:
“İsrâîl oğulları’ndan emzikli bir kadın bir gün oğlan çocuğunu emzirdiği sırada yanından yakışıklı bir süvârî geçti. Kadın:
— Yâ Allah, oğlumu bunun gibi olmadan öldürme! dedi. Çocuk hemen:
— Yâ Allah, beni bunun gibi yapma, dedi de sonra tekrar memeye döndü.
Bu sefer oradan sürüklenen ve kendisiyle oynanan bir kadın geçirildi. Çocuğun annesi:
— Yâ Allah, oğlumu bu kadın gibi yapma, dedi. Oğlu yine:
— Yâ Allah, beni bu kadın gibi yap! dedi.
(Kadın çocuğuna: Niçin böyle dedin? diye sordu da çocuk şöyle dedi:)
— O süvariye gelince, o bir kâfirdir. O kadına gelince: Sahipleri ona: Sen zina ettin, diyorlardı da o Hasbiye’llâhu ( = Allah bana yeter) diyordu; sâhibleri ona: Sen hırsızlık yapıyorsun diyorlardı da, o yine Hasbiye’llâhu ( = Allah bana kâfidir) diyordu”.
