7577 Bana Amr ibnu’l-Hâris, Yezîd ibn Ebî Habîb’den haber verdi ki, Ebû’l-Hayr Mersed ibn Abdillah, Abdullah ibn Amr (radıyallahü anh)’den işitti. Ebû Bekr (radıyallahü anh) Peygamber’e:
— Yâ Rasûlallah, bana bir duâ öğret de onunla namâzım (ın sonun)da duâ edeyim, dedi.
Rasûlüllah (sallallahü aleyhi ve sellem) da ona:
— “Allâhumme innî zalemtu nefsî zulmen kesîran velâ yağfiru’z-zunûbe illâ ente. Fağfir lî min indike mağfîraten. Inneke ente’l-ğafûru’r-rahîm (= Yâ Allah, şübhesiz ben kendime çok zulmettim. Günâhları mağfiret eden de ancak Sen’sin. Öyle ise kendi rahîmiyet makaamından gelen bir mağfiret ile bana mağfiret ve rahmet eyle. Şübhesiz Gafur, Rahîm Sen’sin) de!” buyurdu.
