1643- Buhârî dedi ki: Bana Amr ibn Alî söyledi: Bize Ebû Âsım en-Nebîl (212) tahdîs etti : İbn Cureyc (150) şöyle dedi: Bana Atâ ibn Ebî Rebâh (114) haber verdi: îbnu Hişâm (Hacc emirliği sırasında) kadınların erkeklerin beraberinde tavaf etmelerini men’ ettiği zaman bu Atâ, (İbrâhîm ,ibn Hişâm’a veya kardeşi Muhammed ibn Hişâm’a): Peygamber’in kadınları erkeklerin beraberinde tavaf etmiş oldukları hâlde, sen bu kadınları nasıl men’ edersin? demiştir. İbn Cureyc dedi ki: Ben Atâ’ya: Kadınların, erkeklerin beraberinde yaptıkları o tavafları, hicâb âyetinin (el-Ahzâb: 35) inişinden sonra mı, yâhud evvel miydi? diye sordum. Atâ: Evet, ömrüme yeminle söylüyorum, ben hicâb âyetinden sonra o kadınların, erkeklerin beraberinde tavaf ettiklerine eriştim, dedi.
İbn Cureyc dedi ki: Ben Atâ’ya: Kadınlar erkeklere nasıl karışırlar? diye sordum. Atâ: Kadınlar erkeklere karışmazlardı. Âişe (radıyallahü anha) erkeklerden ayrı bir yerde tavaf eder ve erkeklere karışmazdı. Âişe ile beraber tavaf eden (Dıkre isminde) bir kadın, Âişe’ye: Ey Mü’minlerin Anası! Haydi yürü de Haceri Esved’e el sürüp isti’lâm edelim, dedi. Âişe ona: Benden ayrıl, dedi ve (el sürmek suretiyle) isti’lâmdan çekindi. Âişe ve arkadaşları geceleyin tanınmaz hâlde (veya örtülü oldukları hâlde) çıkarlar ve erkeklerin beraberinde tavaf ederlerdi. Lâkin bu kadınlar Beyt’in içine girdiklerinde, oradan çıkacakları zamana kadar, erkekler Beyt’ten çıkarılmış olduğu hâlde içeride ibâdetle kaaim olurlardı, dedi.
Yine Atâ: Ben (Peygamber devrinde doğmuş olup Mekke Kaadısı bulunan) Ubeyd ibn Umeyr ile birlikte, Âişe, Muzdelife’deki Sebîr Dağı’nın içinde mücavir, yânı ikaamet edici hâlde iken, Âişe’nin yanına gider idim, dedi. İbn Cureyc dedi ki: Ben Atâ’ya: Âişe’nin o günkü hicabı ne idi? diye sordum. Atâ: Âişe o gün keçeden yapılmış bir küçük Türk çadırı içinde idi. Çadırın bir perdesi vardı. Âişe ile bizim aramızda bundan başka birşey yoktu. Ben Âişe’nin üzerinde gül rengi ile boyanmış bir gömlek gördüm, dedi .
