4312 en-Nu’mân ibn Beşîr (radıyallahü anh) şöyle demiştir: Abdullah ibnu Revâha bir hastalığı sırasında bayıldı da kızkardeşi ve en-Nu’mân ibn Beşîr’in anası olan Amre, onu öldü sanarak: “Vah benim dağım dayanağım! Vah şuyum, vah buyum!” diye, İbn Revâha’nın birtakım vasıflarını sayarak ağlamaya başladı. İbn Revâha o baygınlıktan ayrıldığı zaman kızkardeşi Amre’ye:
— Sen benim hakkımda birşey söyledikçe (bir melek tarafından) bana: Sen böyle misin? Denildi, dedi (de ağlamasını nehyetti).
