Atâ ibn Ebî Rebâh (115), insan saçlarından iplikler ve ipler edinilmesinde bir be’s görmez îdi. Ve köpeklerin artığı olan su ile köpeklerin mescidde yürümeleri (nin hükmü) Bâbı.
Zuhrî: Köpek, su kabının içini yaladığı ve abdest alıcı için bu kabdakinden başka da su bulunmadığı zaman, su ile abdest alır, demiştir. Sufyân es-Sevri: Bu, yâni o su ile abdest alınmak hükmü, ayniyle (Kur’ân’dan istifâde edilmiş olan) fıkıhtır. Yüce Allah: “Bir su bulamazsanız o vakit tertemiz bir toprakla teyemmüm edin..” (Nisâ:43; Mâide:6) buyuruyor. İşte bu da bir sudur; fakat bu çeşit bir sudan dolayı gönülde bir gıcıklanma da vardır. Binâenaleyh o insan bu su ile abdest alır, sonra da teyemmüm eder, demiştir.
170 İbn Şîrîn şöyle demiştir: Ben Abîde (72)’ye: Yanımızda Peygamber (sallallahü aleyhi ve sellem)’in saçından bir mikdâr vardır, biz onu Enes tarafından yahut Enes’in ailesi tarafından elde etmiştik, dedim. Bunun üzerine Abîde: Yanımda, Peygamber’den bir tek saç telinin bulunması muhakkak bana dünyâdan ve dünyâdaki şeylerden daha sevimlidir, dedi.
