Yazar Mustafa Cemil Kılıçın, “Alevi İbadetlerinin İslamdaki yeri” adlı kitabı Aleviler açısında tarihi öneme sahip bir eserdir.
Aleviler: tarihleri boyunca (iki bu tarihi Türklerin İslamiyeti kabul etmesi ile başlatırsak yaklaşık 600 – 700 yıldır İslamiyetin doğuşu ile başlatırsak 1400 yıldır) yaptıkları ibadetlerin İslami olduğunu ispatlamak için resmi islami otoriteleri bir türlü ikna edememişlerdir. Onların yaptıkları ibadetler bazı islami kesimlerce tarih boyunca hep yadırganmıştır. Yok sayılmıştır. Onların “Allah Muhammed Ali” yolundaki ibadetlerine karşı hep kör, sağır ve dilsiz davranılmıştır. Onların ibadetleri en insaflı Sünni ve Şii ilahiyatçılar tarafından bile adeta İslam dışında, İslamın ayarı düşük bir yorumu olarak ifade edilmiştir. Alevilerin; “Biz İslamın Özüyüz” çığlığı tarih boyunca duyulmamaya çalışılmıştır.
Yazar Mustafa Çemil Kılıç, bu kitabında Sünni İslami anlayıştan gelen bir Türkmen İlahiyatçı olarak Alevilerin bu tarihi çığlığına kulak vermiş ve onların ne demek istediğini okuyucusu ile paylaşmaya çalışmıştır.
Alevi kültürel ikliminden gelen insanlarımız iyi bilirler. Bizim Seyyidlerimiz (dedelerimiz) sürekli yaptıkları Cemin, tuttukları Muharrem Orucu ve Hızır Orucunun Kuran kaynaklı olduğunu anlatmaya çalışırlar. Cemevinde, dergahta, meydanevinde yaptıkları Cemin, Muhammed ve imam Alininde katıldığı Kırklar Ceminden geldiğini anlatmaya çalışırlar.
Ama bu olguya, Aleviliğe mezhebi bakan Sünni ulema hep ön yargılı yaklaşmıştır. Sürekli küçümseyerek yaklaşmıştır. Sürekli bu durumun Alevilerin kendini savunmak amacı ile başvurdukları bir argüman olarak bakmışlardır. Onların dediklerini anlamak yerine, onların yoldan sapmış sapkınlar olduğunu bu nedenlede asimile adilip doğru yola getirmek gerekir diye bakmışlardır.
Alevi toplumunun 1400 yıldır devam eden bu çığlığını duyup bizlerle paylaşan yazar Mustafa Cemil Kılıç, Alevilerin yaptıkları ibadetleri Kurana dayanarak bu kitabında yorumlamaktadır. Alevilerin, ibadetlerinin ne denli İslami olduğunu Kurana göndermeler yaparak göstermektedir.
Bazı İslami yorumlarda; ne denli düzgün, namuslu, şerefli, hak yemeyen, herkesin hakkına-hukukunasaygılı, Allahını, Peygamberini ve kitabına bağlı olan bir insan olursan ol eğer, eğer beş vakit camide kılınan namazı kılmıyorsan ya da Şii isen üç vakit camide kılınan namazı kılmıyorsan, Ramazan ayında tutulan 30 gün orucu tutmuyorsan, ağzınla kuş tutsan bile İslam olamazsın yargısı hakimdir. Adeta camide kılınan 5 ya da 3 vakit namazı kılıyorsan, ramazanda tutulan 30 gün orucu da tutuyorsan tamamdır. Onun dışında yaptıkların önemli değildir anlayışı hakimdir. Bu anlayış ne yazık ki, topluma mezhebi bir anlayışla bakan İslamcı kesimlerde hakim bakış açısıdır.
Aleviler, ne denli düzgün, dürüst, namuslu, kul hakkı yemeyen, Allahı, Muhammedi seven, Kuran Kerimi inkar etmeyen, Peygamberin torunları için onların babaları imam ali için canlarını vermeye hazır olsunlarhiç önemli değildir. Eğer onlar camide kılınan beş vakit namazı kılmıyorsa, 30 gün Ramazan Orucunu tutmuyorlarsa, bu anlayışa göre; onlar Rafizidir, onlar sapkındır, onlar kafirdir.
İşte bu kitapta yazar Mustafa Cemil Kılıç, bu olgunun böyle olmadığını Alevilerin, yaptıkları ibadetlerin Kuran kaynaklı olduğunu en az kendilerini Sünni ve Şii kabul eden müslümanlar kadar İslama uygun olduğunu hatta İslamın orjinal yorumu olduğunu gösteriyor.
Bu nedenle bu konuda bilgilenmek isteyen herke siçin tarihi öneme sahip bir eserdir. Özelikle; Alevi dedelerinin, Alevi aydınlarının, Alevi yönetiçilerin mutlaka ama mutlaka okuması gereken bir kitap kabul edilmelidir.
Aleviler, değerli yazar Mustafa Cemil kılıça bu eseri yazdığı için teşekürlerini en azından bu kitabı okuyarak yerine getirmelidirler.
Bu satırların yazarı ise, Mustafa Cemil Kılıça bu eseri için ne denli parlak kelimelerle teşekkür etse de bunun yetersiz olduğunu bilincindedir.
Yine de Mustafa Cemil Kılıçın saygı duyduğum uğraşı için binlerce teşekürler, sevgiler, saygılar….