Güzel dost! Dinini veya inancını bir başkası için değil, kendin için yaşa. Başkası için yaşanan bir inanç, kula biat etmektir ve bu da, kula kulluktur. Fakat kendin için yaşadığın bir inanç, senindir ve bu da, Allaha kulluktur. Tercih senindir.
Aleviler, inancını kendileri için yaşarlar; Bir başkasının ne deyip demediği, Alevileri pek de bağlamaz ve bağlamamalı da. Çünkü Alevilerin bir başkasının inancına müdahale etme hakkına sahip olmadıkları gibi, bir başkasının da Alevilere müdahale etme hakkına sahip değildir. Herkes kendi inancını, kendisi için yaşar.
Bu durum, Alevilik konusunda da böyledir. Insanlıktan uzak kula kulluk eden, birilerin cantacılığını yapan menfaatçı mahluklar ileri geri konuşur ve söylenirler. Fakat önemli olan Alevilerin, bu gibi kişileri dikkate alıp ve her yazdığı kelimeyi, cümleyi kendilerine dert edinip paylaşmamalı ve peşine düşmemelidirler.
Kendini bilmeyen, Hakkı nerden bilsin? Hakkı bilmeyen başkasını nerden bilsin ki? Dolayısıyla Aleviler, kendinden ve yaptıklarından sorumludurlar. Halk deyimiyle; ”Her koyun kendi bacağından asılır” ve eyvallah diyoruz.
Kainatın ve yaşamın temeli, sevgi ve hoşgörüdür
Sevgi ve hoşgörü ilkesi, Alevi inancının temelinin mıhenk taşıdır. Kainattaki mevcudata karşı sevgi besler ve hoşgörüsüyle kucaklar.
Sevgi tanımını, tarifini yapmak imkansız değildir fakat zordur. Çünkü insanlar, sevgiyi algıladığı gibi tarif eder ve doğrusunun da o olduğunu kabul ederler. Oysaki gerçek cevabın, sevgi olgusunun kendi içerisindedir ve önemli olanda, bu gerçeğin farkına varmaktır.
Kainat, sevgi üzerine kurulduğuna göre her canlı nesnede sevgi mevcuttur. Insanı insana kavuşturan ilahi kudret, sevgidir. Sevginin olmadğı yerde, hayat yok demektir. Dolayısıyla hayat, sevginin ta kendisidir.
Aleviler, incinsen de incitme ilkesi doğrultusunda; Insanların rengine, ırkına, diline, inancına, dinine bakmadan iyiler iyidir hoşgörü düşüncesiyle onları kuçaklar.
Bir bütün olarak Aleviler Rıza şehri adaletini aklında yaşatarak, cenneti yaşama amacındadırlar. Bu amaç doğrultusunda dostluğa, birliğe, beraberliğe ve kardeşce yanyanda medince yaşama felsefesine ikrar vermişlerdir.
Marifet, hikmet ikrar vermekte değildir ikrarın manasına göre yaşamını yönlendirmek ve manaya uygun yaşamaktır.