Evren, gökyüzünde ki düzenli ve uyum içinde düşünülen mevcudatın tümü anlamındadır. Evrennin diğer bir anlamı, Kainat veya Dünya olarak da ifade edilir.
Semah, Hakk Meydanında güvercin misali dostluğun harmanlaştığı, kainatın nuruyla aydınlandığı ve ilahi kelamın zikredildiği noktada; Aşkla, şevkle, vecd ile kadın-erkek ayrımı yapmadan ve tüm beşeri ağırlıklardan kurtularak kötü niyetlerden arınarak, tertemiz olma halidir.
Dolayısıyla semah dönen canlar, birbirlerine dokunmadan daire şeklinde ve karşılıklı durarak dönerler. Bu dönme, Kainat ve kainat ile bütünleşmeyi sembolize eder.
Semah dönmek evren veya kainat ile bütünleşme, mevcudatı kucaklama ve ondan sorumlu olduğumuzun bilincine varmaktır. Bu bilince varan insanlardan, hiç bir şekilde ne canlıya ve ne de cansıza zarar gelmez.
Canlı ve cansıza zarar gelmemesi için, nesnelerle bir bütün olmak gerekir. Bu tümlüğü, bütünleşmeyi ruhen his etmek ve his edileni, tekrardan kainattaki mevcudata yansıtmaktır.
Mevcudata yansıtmak ve onunla bir olmanın sırrı ise; Insanın doğayla, toplumla, kendisiyle ve Allah ile barıșık olmasıdır.
Kainattaki mevcudatın, uyum içinde olması ve dostca yașamanın sırrı; Sevgidir, saygıdır, hoșgörüdür, muhabbettir ve sorumluluğun bilincinde olmaktır.