Hazim, ailesinden, kabilesinden, kölelerinden ve Merv-i Ruz halkından güvenip seçtiği ordu ile birlikte Basraya doğru yürüdü. Basraya vardıklarında Süleyman onları gemiye bindirdi. Orada Temimoğullarından çok sayıda kimse onlara katıldı. Denizde ilerlediler ve neticede ibn Kavan Adasında demir attılar. Hazim, Fadla bin Nuaym el-Nehşeliyi beş yüz kişiyle birlikte Şeybana gönderdi. iki ordu karşılaştı ve şiddetli bir şekilde çarpıştılar. Şeyban ve yakınları gemilere binerek Ummana doğru gittiler. Bu gidenler Haricilerin bir kolu olan SufrHerdir. Bunlar Ummana vardıklarında Cülündi ve taraftarları (Haricilerin ibadiyye kolu) bunlarla çok şiddetli bir şekilde çarpıştılar. Sonunda Şeyban ve beraberindekiler öldürüldüler. 129 senesi bu şekilde Şeybanın öldürülmesiyle son buldu.
Sonra Hazim beraberindekilerle birlikte deniz yoluyla ilerledi. Umman sahiline demir attılar, oradan Sahraya çıktılar, Cülündi ve arkadaşları ile karşılaşıp şiddetli bir savaş yaptılar. O gün Hazimin arkadaşlarından çok kimse öldü. Ölen doksan kişi arasında Hazimin anne bir kardeşi de vardı. Sonra ertesi gün şiddetli olarak yeniden savaştılar. O gün Haricilerden dokuz yüz kişi öldürüldü ve doksan kadar şahıs da yakıldı. Hazimin gelmesinden yedi gün sonra arkadaşlarından birisinin tavsiyesi üzerine yeniden karşılaştılar. Bu kişi Hazime: “Mızraklarının başına bez dolayıp bunu yağa bulamalarını, bilahare ateşe vererek bu ateşi Cülündinin adamlarının ahşaptan yapılrınş olan evlerine taşımalarını ve evleri ateşe vermelerini askerlerine emret.” dedi. Hazim bu tavsiye edilen taktiği uygulayıp da evleri ateşe verilince Cülündi ve taraftarları evleri, çocukları ve bu evlerde bulunan aileleri ile meşgulolmağa başladılar. Bunun üzerine Hazim ve adamları onları kılıçtan geçirmeğe koyuldular ve Cülündi de içlerinde olduğu halde hepsini katlettiler. Öldürülenlerin sayısı on bine ulaştı. Başlarını Basra Valisi Süleymana, o da Seffaha gönderdi. Hazim bu olaydan sonra, geri dönmesi isteninceye kadar, aylarca burada kaldı, sonra geri döndü.