Yine bu sene Seffah kardeşi Yahya bin Muhammedi Musula Muhammed bin Sulün yerine vali yaptı. Bunun sebebi Musul halkının Muhammed bin Sula itaat etmemeleriydi. Musul halkı: “Bize Hasamin azatlısı valilik ediyor.” dediler, Onu kendi aralarından çıkarıp uzaklaştırdılar. Muhammed bu durumu Seffaha yazdı, Seffah da onlara kardeşi Yahya bin Muhammedi vali yaptı ve on iki bin kişi ile oraya yolladı. Yahya geldi ve caminin yanındaki emirlik köşküne indi. Musul halkına beğenmeyecekleri hiç bir şey göstermedi, yaptıkları şeylerde onlara karşı çıkmadı. Sonra onları çağırdı ve aralarından on iki kişiyi öldürdü. Şehir halkı savaşa hazırlandılar ve silahlandılar. Onlara teminat verdi ve “Camiye kim girerse o emniyettedir.” diye çağırılmasını emretti. insanlar koşarak oraya geldiler. Yahya gelenleri caminin kapılarında durdurdu ve onları ifrata varan bir şekilde çabucak katlettirdi. Denildiğine göre, burada isyanda parmağı olan ve olmayanlardan on bir bin kişi gibi büyük bir kalabalığı öldürmüştür.
Gece olunca Yahya erkekleri öldürülen kadınların ağıt seslerini işitiyor, bu seslerin ne olduğunu soruyor ve söylendiğinde: “Yarın bu kadınları ve çocukları öldürün.” diyor ve bu emir yerine getiriliyordu. Üç gün boyunca öldürdü. Yahyanın ordusu içinde dört bin zenci askeri bulunan bir komutan vardı. Bu zenciler kadınları zorla alıyorlardı. Bunun üzerine Yahya üçüncü günde Musul halkını öldürme işini bitirdi. Dördüncü günde önünde sıyrılmış kılıçlar ve kargılar olduğu halde atına bindi. Bir kadın önüne çıktı ve hayvanının dizginini tuttu. Adamları bunu öldürmek istedilerse de o öldürmemelerini emretti. Kadın Ona şöyle dedi: “Sen Haşimoğullarından değil misin? Resulallahın amcasının torunu değil misin? Zencileri, Müslüman Arap kadınlarıyla evlendirmeğe zorlamaktan niçin çekinmiyorsun?” Ona cevap vermedi ve güven duyacağı yere kadar ulaştırılmasını sağladı. Bu kadının sözü içerisine işledi. Ertesi gün zencilerin hepsini ilisanda bulunmak için topladı. Bir araya geldiklerinde hepsi öldürüldüler.
Denildiğine göre, Musul halkının katledilmelerinin sebebi Ümeyyeoğullarına açıkça sevgi göstermeleri ve Abbassoğullarından hoşlanmayışları idi.
Bir kadın başını yıkadı ve damdan attığı hatmi bitkisi bir Horasanlının başına düştü. Horasanlı onun bunu kasden yaptığını sanarak o eve hücum etti ve içindeki aileyi öldürdü. Şehir halkı da ayaklanarak bu Horasanlıyı öldürünce fitne yayıldı.
Öldürülenler arasında zahid ve abid olan maruf bin Ebi maruf da vardı.
Bu zat sahabeden birçoğuna yetişmiş ve onlardan rivayette bulunmuştu.
Yine bu yıl içinde Seffah kardeşi Mansuru Cezire, Azerbeycan ve Armeniaya vali olarak gönderdi. Amcası Davud bin Aliyi Küfeye vali tayin etti, Küfe Valiliğindeki yerine de kardeşinin oğlu isa bin Musa bin Muhammedi vali yaptı. isa da ibn Ebi Leylayı Küfeye kadı yaptı.
Bu yılda Basrada vali Süfyan bin Uyeyne el-Mühellebi idi. Basra Kadılığına ise Haccac bin Ertat bakıyordu. Sindde Mansur bin Cumhur, Parisde Muhammed bin Eşas; Cezire, Armenia ve Azerbeycanda Ebu Cafer bin Muhammed bin Ali, Musulda Yahya bin Muhammed bin Ali, Şamda Abdullah bin Ali, Mısırda Ebu Avn Abdülmelik bin Yezid, Horasan ve Cibalde Ebu Müslim vali idiler. Haraç Divanının başında da Halid bin Bermek vardı.
Bu sene Hac Emirliğini Davud bin Ali yaptı.
Abdullah bin Ebi Nucayh ve ishak bin Abdullah bin Ebi Talha el-Ensari bu yıl içerisinde öldüler.
Yine bu yılda Mervan bin Muhammed ile Zabda beraber bulunan Yahya h. Muaviye bin Hişam bin Abdülmelik ve Endülüse kaçarak giren Abdurrahmanın kardeşi Yahya öldürüldüler.
Bu sene Abdullah bin Ali Şama girdiğinde orada Yunus bin Muğire bin Halin öldürüldü. Bu zat yüz yirmi yaşındaydı. Bunu Horasanlı iki adam bilmeden öldürdüler. Tanıyınca da ağladılar. Bir rivayete göre Onu hayvanlarından birisi ısırmış ve bu yüzden ölmüştür. Ama idi.
Yine bu yılda Humeyd bin Abdurrahmanın azatlısı Safvan bin Süleym ve Medine Kadısı olan Muhammed bin Ebi Bekir bin Muhammed bin Amr bin Hazm vefat ettiler. Humam bin Münebbih, Abdullah bin Avf, Said bin Süleyman bin Zeyd bin Sabit el-Ensari ve Hubeyb bin Abdurrahman bin Hubeyb bin Yesar elEnsari de bu yıl içinde vefat etmişlerdir. Bu sonuncusu Ubeydullah bin Ömer el-Ömerinindayısıdır.
Ammare bin Ebi Hafsa (Atik bin el-Ezdin azatlısı Sabit adıyla anılır) babası, (künyesi Ebu Ruh olan Haremidir.) ile Abdullah bin TavUs bin Keysan el-Hemedani (bu zat Yemenin abidlerinden ve fakihlerindendir) de bu yıl vefat edenlerdendir.