Ebu Hamza el-Haricinin adı el-Muhtar bin Avf el-Ezdi es-Sülemi elBasridir. Önceleri Haricilerin ibadiyye kulundandı. Her sene hacca gider ve halkı Mervana karşı kışkırtırdı. Bu durum 28 yılına kadar devam etti. Bu yılda, Talibul-Hak diye meşhur olan Abdullah bin Yahya da hacca gitmişti. Ona: “Ben güzel şeyler işitiyorum. Sen hakka davet ediyormuşsun. Benimle beraber faaliyet göster. Kavmi arasında itaat edilen bir adamım.” dedi.
Talibül-Hak Hadramuta geldi, Ebu Hamza Ona halife olarak beyat etti, Mervana ve ailesine cephe almağa çağırdı.
Bir seferinde Ebu Hamza Benu Süleymin ülkesine uğramıştı. Orarun amili olan Kesir bin Abdullah, Ebu Hamzanın sözlerini duymuştu, Ona kırk kırbaç vurdurdu. Ebu Hamza şehri fethedince Kesir ortalıktan kayboldu, daha sonra ikisi arasında bir takım olaylar vuku buldu.
Bu yıl içinde Mervan Yezid bin Hübeyreyi Haricilerle çarpışmak için Iraka gönderdi.
Bu yıl hac emirliğini Mekke ve Medine Amili olan Abdülaziz bin Ömer bin Abdülaziz yaptı.
Irakta amil olarak Dahhak el-Harici ve Abdullah bin Ömer bin Abdülaziz görev yapıyorlardı. Basra kadı sı Sümame bin Abdullah bin Enes idi. Horasanda Nasr bin Seyyar bulunuyordu. Oradaki kargaşalıklar devam etmekteydi.
Kıraat imamı, Asım bin Ebin-Nücud bu yıl vefat etti. Yakup bin Utbe bin Muğire bin EI-Ahnes es-Sakafı el-Medeni, ricat akidesine inanan şianın gulatından Cabir bin Yezid el-Cufı, Ebuz-Zübeyr Muhammed bin Müslim el-Mekki, Cami bin Şeddad, Ebu Kubeyl el-Muafiri (adı Yahya bin Hani el-Mudaridir) ve Süfyanın babası Said bin Mesruk es-Sevri (Hadiste sıkı bir zattı) bu yıl vefat edenler arasındadır.