Denildiğine göre, bu yıl Haccac Iraktan Kuteybeye bir ordu göndermiş, Kuteybe de onlarla birlikte bir gazaya katılmıştır. Kuteybe Şaş ya da Küşmahanda olduğu sırada bu yılın şevval (M. Haziran-Temmuz 714) ayında Haccacın ölüm haberini aldı. Bundan dolayı oldukça üzüldü ve şairin şu beyitlerini okudu:
Yemin ederim, Caferoğullarının Havrandaki Adamı gibisini analar doğurmamıştır.
Sen yaşadıkça usanmam hayattan; fakat ölürsen, Senden sonra hayatın anlamı yok ki…
Kuteybe daha sonra Merve geri döndü ve askerler dağıldı. Bu sırada kendisine Velidden şöyle bir mektup geldi: “Müminlerin emiri senin düşmanlara karşı yapmış olduğun cihatta çektiğin sıkıntıları, gayreti ve çabanı çok iyi biliyor. Seni yükseltecek ve gerekeni yapacaktır. Gazvelerine devam et, Rabbinin ecrini bekle ve mektupların Müminlerin emirine sürekli olarak gelsin; öyle ki, bu mektuplarından senin karşı karşıya kaldığın durumları ve bulunduğun serhaddi görüyor gibi olayım.”