Daha sonra Şebib atlılarıyla birlikte Razan denilen yere doğru yürümeğe başladı. Şeybanoğullarından bir grup önünden kaçtı. Onlarla birlikte Şeybanlı olmayan az sayıda bazı kişiler vardı. Bunlar Havlaya yakınlarında bulunan Deyr Hurirazadda konakladılar. Sayılan üç bin kişi civarında idi. Şebib ile birlikte ise yetmiş, ya da yetmiş küsur kişi vardı. Yezid onların üzerine gidince kendilerini savunmak için gereken tedbirleri aldılar.
Şebib bundan sonra yanına on iki kişi alarak annesinin yanına gitmek istedi. Annesi Satidema denilen bir dağın eteğinde bulunuyordu. Şebib şöyle demişti: “Onu alıp getireceğim, O da benim karargahımda bulunacak. ikimizden biri ölünceye kadar birbirimizden ayrılmayacağız.” Beraberindeki bu on iki kişi ile birlikte bir süre yol aldıktan sonra Şeybanoğullarından mallarıyla birlikte konaklamış bulunan bir topluluk gördü, ancak bunlar Şebibin yanlarından geçtiğini görmedikleri gibi, farkına da varmadılar. Şebib üzerlerine hamle yaparak onlardan yaşlıca otuz kadar kişi öldürdü. Havsere bin Esed de bu öldürdüğü kişiler arasında idi. Şebib oradan annesinin yanına gidip atına bindirdi.
Deyrde bulunan adamlardan birisi Şebibin arkadaşlarının görebileceği bir yere çıktı. Şebib yanlarından ayrıldığında arkadaşlarının üzerine kardeşi Musab bin Yezidi vekil bıraktı. işte onlar Deyrde bulunanları muhasara etmekte iken bu kişi onlara şöyle seslendi: “Ey kavim! Aramızda Kuran hakem olsun. Yüce Allah şöyle buyuruyor: Şayet müşriklerden her hangi bir kimse senden himaye isteyecek olursa, sen de onu himayene al, ta ki Allahın kelamını işitinceye kadar. Sonra onu güven duyabileceği bir yere kadar götür. (Tevbe suresi, 6). Şimdi sizler yanınıza eman ile gelinceye ve durumunuzu bildirinceye kadar bize ilişmeyiniz. Şayet dediğinizi kabul edecek olursak, kanlarımız ve mallarımız size haram olur. Kabul etmeyecek olursak, bizleri güven duyabileceğimiz bir yere kadar geri götürürsünüz, sonra da uygun göreceğiniz şeyi yaparsınız. ” Onların bu tekliflerini Şebibin arkadaşları kabul edince Deyrden çıkıp Şebibin arkadaşları onlara görüşlerini anlattılar, onlar da hepsini kabul ettiler. Şebib gelip durum kendisine bildirilince: “isabet ettiniz ve başardınız.” dedi.