Halid, Hasidlilerin başına gelen musibetleri ve Hanafislilerin kaçması haberini alınca, Kakaa, Ebu Leylaya ve Abed ile Urveye mektuplar yazarak onlarla belirli bir gecenin bir saatinde Musayyahta bulunmak üzere sözleşti. Arkasından Aynut-Temrden onların yanına varmak amacıyla yola çıktı. Sözleşilen gecenin belirtilen saatinde hep birlikte Musayyahta bir araya geldiler. Hüzeyl ve onunla birlikte bulunanlar üzerine uykuda oldukları bir sırada üç koldan hücum ettiler ve onları öldürdüler. Hüzeyl çok az kimseler ile birlikte kurtulurken onlardan pek çok kişi öldürüldü. Hüzeyl ile birlikte Evs-u Menatlılardan olan Ebü Ruhmun oğlu Abdüluzza ile Ceririn oğlu Lebid de vardı. Bunların ikisi de islama girmişti ve yanlarında Ebu Bekirin islama girdiklerini belirten mektubu da vardı. Bu çarpışmada bunların ikisi de öldürülmüştü. Ebu Bekir, bunun haberini ve Abdüluzzanın:
Sabahleyin bir hücum başlayınca dedim ki: Muhammedin Rabbi Allahım, şanın çok büyük; Rabbimin şanı büyük, ondan başka Tanrı yok. O, bu ülkenin de Rabbidir, giden gelenin de…
şeklindeki beyitlerini de işitti. Onların ikisinin de diyetini vererek çocuklarına iyi davranılmasını, korunmasını vasiyet etti.
Ömer, onların ve Malik bin Nüveyrenin öldürülmesini Halidin aleyhinde delilolarak kullanıyor, buna karşılık Ebu Bekir: “Şirk ehli ile çarpışan bu gibi şeylerle karşılaşır” diyordu.
Hurkus bin Numan bin Nemr onlara nasihat etmiş, fakat onlar Onun bu nasihatini kabul etmemiş, hanımı ve çocuklarıyla birlikte oturup içmeye başlamışlardı. Hurkus, çocuklarına: “Dünya gözüyle son bir defa içiniz. işte Halid, Aynut-Temrde askerleri ise Hasidde bulunuyor” dedikten sonra şu beyiti okudu:
Haydi içkimi verin, Ebu Bekirin atlıları gelmeden;
Olur ya, bilmediğimiz halde ölümümüz yakındır.
Hurkusun kafası uçuruldu ve içinde şarap bulunan bir kaba düştü.
Çocuklarını öldürdüler, kızlarını da esir aldılar.
Denildiğine göre, Hurkusun öldürülmesi, bu vaka ve es-Seni vakası, Halidin Iraktan Şama gitmesi sırasında olmuştur. Allahın izniyle ilerde bunlardan söz edeceğiz.