2880. Abdullah, babası Ebu Bekirden şunları nakletti:
Resulallah Abdul-Eşhel oğullarından bir adamı zekat toplamaya memur tayin etti. Adam zekatı toplayıp gelince Resulallahdan zekat mallarından bir deve istedi. Bunun üzerine Resulallah kızdı. Hatta kızgınlığı yüzünde belirdi. Yüzündeki kızgınlık gözlerinin kızarmasıyla bilinirdi. Sonra şöyle buyurdu:
« Adam ne kendisi ve ne de benim için uygun olmayan şeyi istiyor. Ona vermesem vermemeyi kötü görüyorum, versem ne kendisi ve ne de benim için uygun olmayan şeyi vermiş olurum.» Adam:
« Ya Resulallah! O zekat mallarından artık ebedi olarak senden hiç bir şey istemiyeceğim.» dedi.