2729. Sehl b. Huneyfin torunu Muhammed b. Ebu Ümameden: Babamın şöyle dediğini duydum:
« Babam, Sehl b. Huney, Harrarda bir su veya bir yer, ya da vadi ismi. gusül yaptı. Üzerindeki cübbesini çıkarmıştı. Amir b. Rebia da bakıyordu. Sehl, cildi güzel, beyaz bir adamdı.»
Ebu Ümame devamla diyor ki, amir b. Rebia ona:
« Bakirelerin cildi bile bugün gördüğüm gibi değildir.» deyince Sehl olduğu yere yıkıldı, elem ve acıları şiddetlendi. Resulallaha:
« Sehl rahatsızlandı, seninle gidemiyecek.» dediler. Bunun üzerine Resulallah Sehlin yanına gidince ona amirin kendine bakışını ve dediklerini anlattı.» Resulallah de (amire hitaben):
« Sizden biri kardeşini neden öldürüyor? Allah mübarek kılsın demeliydin! Göz değmesi vakidir; onun için (Sehl için) abdest al.» dedi.
Amir de onun (iyileşmesi) için abdest alınca Sehl Resulallah ile beraber gitti, hiçbir şikayeti kalmadı, rahatladı.