2710. Ebu Hüreyre den: Resulallah şöyle buyurdu: «Bir zaman adamın biri yolda yürürken çok susadı ve bir kuyu buldu. Kuyuya indi, suyu içti ve dışarı çıktı. Çıkar yıkmaz dilini hararetten çıkarmış şiddetli nefes alan ve susuzluktan nemli toprağı yalayan bir köpekle karşılaştı. Adam (kendi kendine) «Benim başıma gelen susuzluk bu köpeğin başına da gelmiş» diyerek, kuyuya indi ve ayakkabısının birisini (çıkararak) su doldurdu. Sonra suyla dolu ayakkabıyı ağzıyla tutarak kuyudan dışarı çıktı ve köpeği suladı. Bundan dolayı Allahadamın bu amelini kabul etti ve günahlarını bağışladı.»
Ashab:
« Hayvanlara yapılan iyiliklerde de bizim için sevap var mı Ya Resulallah?» deyince Resulallah:
«Her canlı hayvana iyilikte sevab vardır.» buyurdu.